„Odeszłaś cicho, bez słów pożegnania,
Tak jakbyś nie chciała, swym odejściem smucić…
tak jakbyś wierzyła w godzinę rozstania,
że masz niebawem z dobrą wieścią wrócić.”
/Ks. Jan Twardowski/
W sobotę 17 października dotarła do nas smutna wiadomość: w wieku 72 lat zmarła nasza koleżanka Cecylia Brembor. Celina, bo tak wszyscy się do niej zwracaliśmy, przepracowała w Szkole Podstawowej nr 1 w Wolsztynie prawie całe swoje życie zawodowe. Pracę w Jedynce rozpoczęła we wrześniu 1969 roku. Była także instruktorem ZHP, doradcą metodycznym, a w latach 2002-2007 pełniła funkcję wicedyrektora.
W roku 2007 przeszła na zasłużoną emeryturę.
Droga Celino!
Żegnam Cię w imieniu Dyrekcji, koleżanek i kolegów nauczycieli, pracowników administracji i obsługi, uczniów oraz ich rodziców, a także w imieniu absolwentów i przyjaciół Szkoły Podstawowej nr 1 w Wolsztynie.
Pamiętam, jak ponad 30 lat temu stawiałam pierwsze kroki jako młody nauczyciel w tej szkole, a Ty witałaś mnie i innych młodych pedagogów z uśmiechem i pełnym zaufaniem. To Ty pokazałaś nam szczytny cel zawodu nauczyciela. Zawsze służyłaś nam pomocą i wsparciem. Pięknie nas integrowałaś. W naszej pamięci na zawsze pozostaną wspólne spotkania i rozmowy, żarty, wyprawy do kina i teatru oraz wyjazdy na wycieczki.
Żegnam Cię, jako członka szkolnej rodziny, wychowawcę wielu pokoleń, wspaniałego pedagoga i człowieka.
Pozostawiłaś w historii szkoły pięknie zapisaną kartę.
Chcemy podziękować Ci, Celino, za pracę i trud wniesiony w wychowanie młodego człowieka, za olbrzymie serce, za cierpliwość i wyrozumiałość, troskę o sprawy naszej szkoły, chociaż czasami nie było łatwo, za każdy dzień spędzony w jej murach, za pomoc, za poczucie bezpieczeństwa. Przez wiele lat budowałaś pozytywny wizerunek naszej Jedynki.
Ty zawsze z troską pochylałaś się nad tymi, którzy potrzebowali pomocy. Tylko wielki przyjaciel nie czeka na prośbę o pomoc, zawsze wspiera w potrzebie, nieszczęściu i w każdej, najdrobniejszej sprawie. Taka właśnie byłaś...
Umiałaś słuchać dorosłych i dzieci. Nigdy nie pozostałaś obojętna wobec problemów i zwykłych radości. Praca z uczniem i dla ucznia była Twoją pasją i powołaniem. W każdym dziecku widziałaś iskrę, którą potrafiłaś podsycać aby rozpalić w nim pasje. Nigdy nie liczyłaś godzin spędzonych z uczniami na zajęciach dodatkowych, wycieczkach i biwakach. Traktowałaś to jako dobrą inwestycję w młodego człowieka. I te działania procentowały. Spod Twoich skrzydeł wychodzili mądrzy, pełni pasji, ciekawi świata młodzi ludzie.
Cieszyłaś się autorytetem zarówno wśród uczniów, rodziców, jak i grona pedagogicznego. Twoi dawni wychowankowie do dziś ciepło i serdecznie Cię wspominają.
Znamy Cię jako tytana pracy, wspaniałego nauczyciela, serdeczną koleżankę, osobę, której uśmiech na zawsze pozostanie w naszej pamięci i sercach...
Kochana Celino,
za Twoją obecność wśród nas, za wszelkie dobro, troskę i przyjaźń – w imieniu nas wszystkich – dziękuję.
Spoczywaj w pokoju.
Mariola Kurpisz
wicedyrektor SP1 w Wolsztynie
"Zezwala się na wykorzystywanie materiałów zamieszczonych w witrynie w innych publikatorach,
pod warunkiem podania źródła ich pochodzenia"
